Versoepeling mobiliteitsvergoeding op komst

Zoals je kon lezen bleek uit ons recent onderzoek dat tot nu toe slechts 0,065% van de bedrijfswagens werd ingeruild voor een mobiliteitsvergoeding. De regering probeert het succes van deze maatregel te vergroten door de wetgeving op een aantal plaatsen te versoepelen. Er werd ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om een aantal onduidelijkheden die in de praktijk gerezen waren op te lossen.

We bespreken hieronder de voornaamste nieuwigheden.

Aanvankelijk konden enkel werknemers die (al enige tijd) effectief over een bedrijfswagen beschikken een mobiliteitsvergoeding aanvragen. Voortaan kunnen ook werknemers die “in aanmerking komen” voor een bedrijfswagen (zonder er effectief een te hebben of er zelfs ooit een te hebben gehad) een aanvraag indienen.

Of een werknemer in aanmerking komt voor een bedrijfswagen wordt nagegaan aan de hand van zijn functiecategorie en het bedrijfswagenbeleid van de werkgever.

Voortaan wordt de minimumtermijn waarin werknemers over een bedrijfswagen moeten hebben beschikt of ervoor in aanmerking zijn gekomen enkel nog nagegaan bij hun huidige werkgever. Nieuw aangeworven werknemers zullen, indien ze in aanmerking komen voor een bedrijfswagen, wel onmiddellijk een mobiliteitsvergoeding kunnen aanvragen bij hun nieuwe werkgever.

De meeneembaarheid van (het reeds doorlopen deel van) de wachttermijn is dus niet langer van toepassing. Het bedrijfswagenattest dat begin dit jaar ingevoerd werd, zal dan ook niet langer gebruikt moeten worden.

Bij functieverandering of bevordering zal de mobiliteitsvergoeding kunnen worden verhoogd of verlaagd indien de nieuwe functie(categorie) van de werknemer ook recht zou geven op een andere bedrijfswagen. Deze evolutie in functie van de carrière van de werknemer was aanvankelijk niet voorzien.

De wet vermeldt vanaf nu expliciet dat de mobiliteitsvergoeding niet mag worden toegekend ter vervanging of omzetting van loon, premies of eender welke andere vergoeding of voordeel. Ook de bedrijfswagen die ingeruild wordt mag niet ontstaan zijn door een loonruil.

Deze situatie is te onderscheiden van de situatie waarbij de werknemer in het verleden gekozen heeft om, hoewel hij recht had op een bedrijfswagen, hier niet over te beschikken, maar in ruil andere voordelen of vergoedingen te ontvangen. In dit geval is het wel mogelijk om deze alternatieve voordelen of vergoedingen opnieuw in te leveren, in ruil voor een mobiliteitsvergoeding.

De bepalingen in de individuele arbeidsovereenkomst zullen moeten verduidelijken in welke situatie de werknemer zich bevindt en of hij dus een mobiliteitsvergoeding kan aanvragen.

Indien de werknemer voor zijn ingeleverde bedrijfswagen een eigen bijdrage betaalde, wordt de bijdrage die hij betaalde gedurende de laatste maand voor de inlevering van de wagen (geprorateerd op jaarbasis) ook in mindering gebracht van het belastbaar voordeel dat berekend wordt voor de mobiliteitsvergoeding. Aangezien deze eigen bijdrage ook in mindering wordt gebracht bij de berekening van de mobiliteitsvergoeding zelf, is deze aanpassing een logisch gevolg.

Deze wijzigingen zijn allemaal in werking getreden op 1 maart 2019.

Het wetsontwerp werd op 21 februari goedgekeurd in de plenaire vergadering in de Kamer. Voorlopig is het nog wachten op publicatie in het Belgisch Staatsblad.

_{Bron:
Wetsontwerp van 21 februari 2019 tot wijziging van sommige bepalingen betreffende de mobiliteitsvergoeding, DOC 54/3382.}